کد مطلب:23195 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

به رشته تحصيلي خود بي علاقه ام و مي خواهم دروس حوزه را بخوانم، چه كنم؟

دوست عزيز، بي علاقگي به رشته ي تحصيلي، در ابتداي تحصيل براي بسياري از دانشجويان رخ مي دهد و علل مختلفي هم مي تواند داشته باشد كه برخي از آن ها عبارتند از: اطلاع ناكافي از آينده ي آن رشته. اطلاع غلط يا ناكافي نسبت به آينده ي شغلي مترتب بر آن رشته. دير نتيجه دادن تحصيل و انتظار به ستوه آورنده و دراز مدت. سختي و مشكلات جانبي تحصيل و غربت، كه براي اكثر دانشجويان وجود دارد. بحران هاي دوران بلوغ و جواني و مسائل و تمايلات شهوت انگيز و نياز به ازدواج، همراه با فراهم نبودن امكان ازدواج. سختيِ درس خواندن و مطالعه. به نظر مردم درس خواندن از همه ي كارها آسان تر و كارهاي فيزيكي و عضلاني، عرق ريختن، بيل زدن و... كار سختي است. مطالعه را بيكاري و استراحت تلقي مي كنند؛ در حالي كه كار علمي، فكري، درس و مطالعه حقيقتاً سخت ترين و دشوارترين كارهاست، زيرا با مغز و فكر و اعصاب سر و كار دارد كه تمام اعضاي بدن، تحت كنترل اوست و خستگي عصبي بر تمام بدن تأثير مي گذارد. شايد گاهي يك ساعت كار فكري، فشاري بر انسان وارد كند كه چند ساعت كار بدني، هرگز آن فشار و خستگي را نداشته، بلكه نشاطآور نيز باشد. كم تر كسي پيدا مي شود كه بتواند خود را از همه ي امور دنيايي فارغ كند و دل از همه چيز بكند و مشغول مطالعه ي جدّي شود و براي كشف و حلّ يك معضل علمي يا يك مسئله ي پيچيده، ساعت ها به مطالعه و تفكر بپردازد. يك كارگر اگر ده ها مشغله ي فكري داشته باشد، باز هم مي تواند كارش را انجام دهد؛ امّا يك دانشجو يا كسي كه مشغول مطالعه است، با كوچك ترين اشتغال فكري، ديگر نمي تواند مطالعه كند. از سوي ديگر، اشتغالات روزمرّه موانع زيادي را در راه تحصيل و مطالعه ايجاد مي كند و كشش ها و علايقي كه به آن امور وجود دارد، انسان را دچار تعارض مي كند. تمامي اين امور، دست به دست هم داده و موجب مي شوند انسان نسبت به تحصيل بي علاقه شود؛ امّا چون ضرورت و اهميت تحصيل و كسب علم و دانش غير قابل انكار است، غالباً افراد اين بي علاقگي را به رشته ي خاص تحصيلي خود فرافكني مي كنند و گمان مي كنند كه لا بد اين رشته ي خاص تحصيلي است كه بي فايده و كسل كننده است، در حالي كه واقعيت چنين نيست؛ زيرا چنين فردي در هر رشته ي ديگري هم كه باشد، همين فكر را خواهد كرد. كما اين كه اگر از دانشجويان رشته هاي ديگر هم سؤال كنيد، مي بينيد كه گاهي در بين آن ها هم بي علاقگي و بي انگيزگي وجود دارد و آن ها هم فكر مي كنند كه رشته ي تحصيلي شان، بي فايده است و مورد علاقه شان نيست. {Tراه حلّ اين مشكل آن است كه: T} 1. با متخصصين آن رشته كه درجاتي عالي را كسب كرده اند و اين مراحل و مشكلات را پشت سر گذاشته اند، ارتباط داشته باشيد و وضع آن ها و موفقيت آن ها را مشاهده كنيد و از آنان درباره ي فوايد اين رشته، آينده ي آن و شيريني هاي مطالب آن توضيح بخواهيد و ببينيد كه با متخصصن شدن در اين رشته، چه خدماتي را مي توانيد به جامعه ارائه بدهيد. مطمئن باشيد كه هيچ يك از رشته هاي علمي و تخصصي، بي فايده و كم ارزش نيست. هر رشته و فني براي خود مطالب علمي با ارزشي دارد كه دانشمندان زيادي در آن زمينه به مطالعه و تحقيق مشغول هستند و بسياري از مشكلات و معضلات جامعه به دست متخصصين آن رشته ي علمي حل مي شود. 2. مطالعه درباره ي زندگي نامه ي دانشمندان بزرگ و آگاهي از روش زندگي آن ها و سختي هايي كه آنان در زندگي تحمل كرده اند و انگيزه اشتياق فراواني كه به علم و دانش و تحصيل داشته اند و استقامت هايي كه دراين راه به خرج داده اند، بسيار تأثير گذار است؛ لذا توصيه مي شود كتاب هايي را كه به زندگي نامه دانشمندان و مردان بزرگ علمي پرداخته اند زياد مطالعه كنيد. 3. كار علمي و تحصيل را با انگيزه ي الهي و براي انجام فرمان خداوند و به جا آوردن تكليف الهي و اداي دين و وظيفه ي شرعي و اجتماعي انجام دهيد. اگر بدانيد كه بسياري از افراد از لياقت و امتياز تحصيل در اين رشته كه شما به آن اشتغال داريد، محروم هستند و نمي توانند اين كار را انجام دهند و فقط براي شما و هم رشته اي هايتان امكان خدمت گذاري فراهم است و بخشي از نياز جامعه اسلامي با تحصيل در اين رشته رفع مي گردد، آنگاه پي خواهيد برد كه تحصيل بر شما واجب است؛ لذا از اين امكان، بهترين استفاده را بنماييد و لحظه اي از عمر خود را به بطالت نگذرانيد و به سرعت مراتب و مدارج عاليه ي تحصيلي و علمي را در رشته ي خود پشت سر بگذاريد، تا بتوانيد به تكليف الهي و وظيفه ي اجتماعي خود، هر چه سريع تر و بهتر عمل كنيد. 4. براي موفقيت در امر تحصيل و علاقه مندي به علم و دانش و رشته ي تحصيلي خود، بايد مدتي با جديت تمام درس بخوانيد و تصميم بگيريد كه تنبلي و سستي را كنار بگذاريد و هر مطلبي را كه فرا مي گيريد و يا مطالعه مي كنيد، خوب بفهميد و پاسخ سؤالات و ابهامات خود را به دست آوريد و با بي اهميتي از كنار آن ها نگذريد. بدانيد كه براي هر چيز، آفت وجود دارد. براي علم و دانش و تحصيل هم افات و موانع بسيار زيادي وجود دارد كه تنها با استقامت و جديت و تلاش، آن آفت ها و موانع برطرف مي گردد. 5. اگر با ديد كاربردي به قضاياي علمي نگاه كنيد و بلا فاصله در صدد عمل و اجراي آن ها باشيد، به زودي شيريني تحصيل در رشته ي خود را خواهيد چشيد و علاقه تان به آن رشته بيش تر خواهد شد. 6. چنانچه علاقه مند به تحصيل در علوم ديني و حوزوي هستيد، چند راه براي دست يابي به آن وجود دارد: الف. ضمن آن كه تحصيل در دانشگاه را ادامه مي دهيد، به صورت نيمه وقت يا پاره وقت يا غير حضوري، تحصيل در علوم ديني را هم شروع كنيد. بسياري از مدارس علوم ديني، به خصوص در شهرستان ها، طلاب پاره وقت يا نيمه وقت را مي پذيرند. در غير اين صورت نيز مي توانيد به صورت غير رسمي، به روحانيون مساجد محل اقامت خود مراجعه كنيد و از آن ها بخواهيد كه به صورت خصوصي براي شما دروس حوزوي و ديني را آموزش دهند. ب. فعلاً با جديت تمام به تحصيل در رشته ي خود ادامه دهيد و پس از فارغ التحصيل شدن، رسماً وارد حوزه ي علميه شويد و به تحصيل علوم ديني بپردازيد. ج. اگر واقعاً علاقه ي شديدي به تحصيل در حوزه داريد ولي در رشته ي تحصيلي خود به هيچ وجه نمي توانيد ادامه تحصيل دهيد و موفقيتي در خود نمي يابيد و معتقد هستيد كه در تحصيل علوم ديني مي توانيد موفق شويد و در اين زمينه تحقيق كامل كرده ايد و مطمئن هستيد كه مي توانيد مشكلات تحصيل در حوزه را تحمل كنيد و تنها مانع شما پدر محترمتان مي باشد، بايد با شخصي كه پدرتان ايشان را قبول دارند مشورت كنيد و وي را به عنوان ميانجي، نزد پدرتان بفرستيد تا ضمن آن كه سخنان خود را با ايشان در ميان مي گذاريد و از راهنمايي ايشان استفاده مي كنند، رضايت پدرتان را نيز جلب كنيد. البته بايد قبلاً از نظر مشورتي افراد صاحب نظر بهره بگيريد. عقيده آن ها هم اين است كه تحصيل دانشگاه را رها كرده و به تحصيل در حوزه ي علميه بپردازيد، آنگاه از آن مشاورين محترم و بزرگوار بخواهيد كه با پدرتان صحبت كرد، ايشان را قانع نمايند. در هر صورت از بي گدار به آب زدن و ترديد و دودلي و بي دليل از اين رشته به آن رشته رفتن و از اين شاخه به آن شاخه پريدن، احتراز كنيد كه ممكن است جز ابطال وقت و از دست دادن فرصت و امكانات، نتيجه اي نداشته باشد.